Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Τα μπάσταρδα παιδιά της ανώτερης θεάς!

Ε λοιπόν παιδιά ο χτεσινός Μέσι και όχι μόνο ο χτεσινός και ο προχτεσινός και ο περσινός ήταν αυτό που ακούω όλοι να λένε από άλλο πλανήτη. Αυτό λοιπόν το εξωγηινάκι με έβαλε στη διαδικασία να γράψω το επόμενο άρθρο μου. Σκεφτόμουνα που λέτε που έφτασε το μοντερν φουτμπολλ που λέμε συχνά πυκνά.

Παίχτες επαγγελματίες , παίχτες ρομπότ καλύτερα. Γιατί αυτές τις αποδόσεις συγνώμη μάγκες που σας χαλάω τη ωραία εικόνα μόνο ρομπότ μπορούν να τις έχουν. Από προπόνηση σε προπόνηση από παιχνίδι πρωταθλήματος σε παιχνίδι κυπέλλου , από παιχνίδι τσάμπιονς λινγκ σε παιχνίδια της εθνικής και ξανά πίσω στο ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ!! Δεν ξέρω ρε παιδιά κάπου χάσαμε την ομορφιά της μπάλας στην αλάνα. Εμείς θέλουμε έτοιμους παιχταράδες έτοιμους να θυσιαστούν στο βωμό της τηλεόρασης μας πάνω σε τόνους από πίτσα και κόκα κόλα!


Κάπου βλέπω πως και εμείς οι σημερινοί οπαδοί με τις απαιτήσεις μας από την ομάδα ίσως κατηφορίζουμε από μόνοι μας σε αυτό που φοβόμαστε στα γήπεδα της νέας εποχής. Χίλιους χορηγούς στις φανέλλα που σε λίγο δεν θα έχει χώρο να φυτρώσει το τριφύλλι ανάμεσα τους. Παίχτες ΟΝΟΜΑΤΑ παίχτες ακριβοπληρωμένους , ξοδεύουνε εκατομμύρια οι διοικήσεις υπό την πίεση και τις επευφημίες των εκστασιασμένων οπαδών για να καταφέρεις στο τέλος τι? Να πάρεις μια κούπα με χαραγμένη το όνομα της ομάδας και τη χρονολογία που θα την αραδιάσεις σε κάποιο από τα ράφια εκεί στο σωματείο .Στα γήπεδα που εισιτήριο δεν θα βρίσκεις δεν πα να είσαι ο Πάπας αφού οι θέσεις θα είναι μόνο για τα διαρκείας ( αλήθεια σας θυμίζει κάτι από ομονοια αποελ ?). Στα γήπεδα που οργανωμένοι ταμπούρλα και ιαχές θα είναι μεγάλη παραφωνία .

Και για να μην κάνω τον επαναστάτη και κατηγορηθώ δεν βγάζω την μούρη μου απ έξω. Πόσες φορές τσάκωσα τον εαυτό μου πετώ στα σύννεφα με κάθε καινούργιο ΟΝΟΜΑ που άκουγα στη μεταγραφική περίοδο. Πόσες φορές δεν είπα άστο να πάει στο διάολο να το σηκώσουμε και βλέπουμε. Δεν λέω πως μπορείς να κάνεις αλλιώς ,έτσι είναι το ποδόσφαιρο αλίμονο αν το δημοφιλέστερο σπόρ στο πλανήτη δεν γινόταν έρμαιο στις ορέξεις του κεφαλαίου. Εδώ οι χορηγοί και τα συμφέροντα μπήκανε σε κατώτερα αθλήματα τον βασιλιά θα αφήνανε .

Απλά να ρε παιδάκι μου είναι που νοσταλγώ άλλες εποχές άλλα γήπεδα . Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ δεν είμαι και πολύ φαν του ποδοσφαίρου. Ειλικρινά. Κάθε φορά που βλέπω ένα αγώνα από τη τι βι η ματιά μου καρφώνετε αμέσως στα πέταλα , στα πανό στις σημαίες των τρελλαμένων. Στήνω φτι να ακούσω κανά καλό ρυθμό για καινουργιο σουξεδάκι σύνθημα. Μου τη σπάει να βλέπω σα ευρωπαικά σαλόνια όλη αυτή τη καθισιά από τον κόσμο και σε κάθε περίεργη φάση να πετάγονται 10 πορτοκαλλί και κίτρινα φωσφορούχα να κάνουν συστάσεις.

Πραγματικά θα ήθελα στο τέλος να ξεκινήσουμε έτσι μια συζήτηση πώς το βλέπετε εσείς το πράμα και που το βλέπετε να πηγαίνει σιγά σιγά γιατί εγώ μας βλέπω να καταντούμε μάγκες μου μπασταρδάκια της ανώτερης θεάς 
O Jamaicas