«Λοιπόν...Για όσους με λεν ακόμα πράκτορα ή παραπλανημένο, είμαστε απλά μια όμορφη εικόνα απο το μέλλον. Απο ΄κείνους που τη Βάρκιζα δεν αναγνώρισαν ποτέ..!» [ΜΞ, Οργή]
Και τώρα όπως και τότε αδέλφια..Κόντρα στον καιρό! Για την ελευθερία του λόγου...Για το δικαίωμα της ελεύθερης σκέψης. Φράζουμε τον δρόμο προς την κανονικότητα. Αρνούμαστε να καταθέσουμε τα όπλα...Να σταματήσουμε να διεκδικούμε...Κι αν κάποια αυγή ο ήλιος που χαράζει δεν προλάβει να μας δει, αν δεν «αξιωθούμε» να ζήσουμε την τελευταία πράξη..Τότε θα ξέρουμε οτι πήραμε μαζί τα όνειρα μας. Ότι δε νόθευσαν ποτέ! Βαδίζοντας στα χνάρια του αγώνα...ανοίγω το βήμα μου.
..Λίγα μέτρα παραπέρα. Συναντάω τον Πάυλο, τον Νικόλα...Τον Άρη! Σ’ένα ξέφωτο οδηγεί το μονοπάτι. Με δέος κάθομαι μαζί τους να στρίψω ένα τσιγάρο..Να βάλω ένα ποτηράκι. Για μια στιγμή να ξαποστάσω...Με φίλεψαν τα παιδιά χωρίς δεύτερη σκέψη. Κι απάνω στην κουβέντα...Καταλαβαίνω πως άργησα. Άργησα αλλά...Να πάρει η ευχή. Τους βρήκα! Ίσως έπρεπε να ωριμάσουν οι συνθήκες για να τους κατανοήσω πλήρως..Ίσως χρειαζόταν να αγγίξει το πετσί μου μια παράξενη μορφή ασθένειας..Ο «αριστερός φασισμός». Η λογοκρισία...Η ρουφιανιά. Να θιχτεί η οπαδική μου υπερηφάνια!
Και ξέρετε κάτι;; Δεν μετάνοιωσα ποτέ μα ποτέ που έφυγα. Δεν μετάνοιωσα που κατάφερα να νικήσω τη δεύτερη φωνή μου..Αυτήν που κωλυόταν απ’το φιλότιμο που τα φτηνά σας λόγια τάιζαν με δόλο..Απλόχερη υποκρισία! Το μεγάλωσαν τόσο πολύ που στο τέλος δεν άντεξε την τόση ειρωνία κι έσπασε...Χίλια κομμάτια έγινε.
Να είστε σίγουροι όμως για ένα πράγμα..Πως θα ξανανεβώ εκεί ψηλά στο τεντωμένο σχοινί θα ισορροπήσω. Εκεί ψηλά στην «9» που γεννήθηκα κι έμαθα να ζω και να αναπνέω περήφανα! Εκεί πάνω, που ο αέρας αρνείται την αλλοίωση και παραμένει ακόμα άθικτος...Υπάρχει οξυγόνο..Ελπίδα!
Ενάντια...Στο μοντέρνο ποδόσφαιρο, στα γήπεδα του «μεγάλου αδελφού», στα αφεντικά και τις μεγαλοεταιρίες τους. Κόντρα στην αγέλη!! Ξυπνάτε και μην σκέφτεσται τα αντίποινα τους...Να σκέφτεσται μονάχα πως χαλάτε τα σχέδια τους. Μην σας τρομάζει τίποτα..Εμείς θα είμαστε εδώ. Στο πλάι σας! Θα προχωράμε μαζί βήμα-βήμα! Κλοιός προστασίας και γροθιά στη γροθιά του κάθε φασίστα, αριστερού ή δεξιού, που θα σταθεί εμπόδιο στο διάβα μας. Ψηλά τα λάβαρα λοιπόν αδέλφια! Να πολεμήσουμε γι’αυτό που αγαπάμε..Την τρέλλα μας! Γιατί το παιχνίδι δεν πάει έτσι...Hasta La Muerte!!
★ Λευτεριά στους οπαδούς ★
Και τώρα όπως και τότε αδέλφια..Κόντρα στον καιρό! Για την ελευθερία του λόγου...Για το δικαίωμα της ελεύθερης σκέψης. Φράζουμε τον δρόμο προς την κανονικότητα. Αρνούμαστε να καταθέσουμε τα όπλα...Να σταματήσουμε να διεκδικούμε...Κι αν κάποια αυγή ο ήλιος που χαράζει δεν προλάβει να μας δει, αν δεν «αξιωθούμε» να ζήσουμε την τελευταία πράξη..Τότε θα ξέρουμε οτι πήραμε μαζί τα όνειρα μας. Ότι δε νόθευσαν ποτέ! Βαδίζοντας στα χνάρια του αγώνα...ανοίγω το βήμα μου.
..Λίγα μέτρα παραπέρα. Συναντάω τον Πάυλο, τον Νικόλα...Τον Άρη! Σ’ένα ξέφωτο οδηγεί το μονοπάτι. Με δέος κάθομαι μαζί τους να στρίψω ένα τσιγάρο..Να βάλω ένα ποτηράκι. Για μια στιγμή να ξαποστάσω...Με φίλεψαν τα παιδιά χωρίς δεύτερη σκέψη. Κι απάνω στην κουβέντα...Καταλαβαίνω πως άργησα. Άργησα αλλά...Να πάρει η ευχή. Τους βρήκα! Ίσως έπρεπε να ωριμάσουν οι συνθήκες για να τους κατανοήσω πλήρως..Ίσως χρειαζόταν να αγγίξει το πετσί μου μια παράξενη μορφή ασθένειας..Ο «αριστερός φασισμός». Η λογοκρισία...Η ρουφιανιά. Να θιχτεί η οπαδική μου υπερηφάνια!
Και ξέρετε κάτι;; Δεν μετάνοιωσα ποτέ μα ποτέ που έφυγα. Δεν μετάνοιωσα που κατάφερα να νικήσω τη δεύτερη φωνή μου..Αυτήν που κωλυόταν απ’το φιλότιμο που τα φτηνά σας λόγια τάιζαν με δόλο..Απλόχερη υποκρισία! Το μεγάλωσαν τόσο πολύ που στο τέλος δεν άντεξε την τόση ειρωνία κι έσπασε...Χίλια κομμάτια έγινε.
Να είστε σίγουροι όμως για ένα πράγμα..Πως θα ξανανεβώ εκεί ψηλά στο τεντωμένο σχοινί θα ισορροπήσω. Εκεί ψηλά στην «9» που γεννήθηκα κι έμαθα να ζω και να αναπνέω περήφανα! Εκεί πάνω, που ο αέρας αρνείται την αλλοίωση και παραμένει ακόμα άθικτος...Υπάρχει οξυγόνο..Ελπίδα!
Ενάντια...Στο μοντέρνο ποδόσφαιρο, στα γήπεδα του «μεγάλου αδελφού», στα αφεντικά και τις μεγαλοεταιρίες τους. Κόντρα στην αγέλη!! Ξυπνάτε και μην σκέφτεσται τα αντίποινα τους...Να σκέφτεσται μονάχα πως χαλάτε τα σχέδια τους. Μην σας τρομάζει τίποτα..Εμείς θα είμαστε εδώ. Στο πλάι σας! Θα προχωράμε μαζί βήμα-βήμα! Κλοιός προστασίας και γροθιά στη γροθιά του κάθε φασίστα, αριστερού ή δεξιού, που θα σταθεί εμπόδιο στο διάβα μας. Ψηλά τα λάβαρα λοιπόν αδέλφια! Να πολεμήσουμε γι’αυτό που αγαπάμε..Την τρέλλα μας! Γιατί το παιχνίδι δεν πάει έτσι...Hasta La Muerte!!
★ Λευτεριά στους οπαδούς ★